Rex Vermeulen is al 14 jaar vaste columnist van TBM. Vanaf 2022 zal hij zijn column besteden aan het profiel en visie van de leden van The Taste of ICT. Deze keer Dick Dompeling, CEO van Zetacom.
Dick Dompeling…Met twee keer een ‘D’ voor ‘Dubbel’. Dat is mijn ervaring met Dick. Ik ken hem inmiddels al een jaar of 20 van evenement en bijeenkomsten. Elkaar vriendelijk groetend. Af en toe een praatje dat we toch zo ‘druk-druk’ waren en dat was het dan wel. Kon eigenlijk niet zo goed hoogte van hem krijgen. Na zijn toetreden tot The Taste of ICT ging er wel een wereld voor me open!? Wat een ‘gouwe vent’! Ken nu ook de mens erachter en dat was een onverwacht warm bad en is Dick daardoor inmiddels ook echt wel een maatje geworden. Mooi is dat!
De andere dubbel is dit interview. We hadden een afspraak staan begin januari omdat Dick het spits af zou bijten. Vlak daarvoor kreeg zijn vrouw Corona en moesten we het ‘gezellig’ via Zoom doen. Wel functioneel en productief, zoals we inmiddels allemaal gewend zijn. Dus het stond netjes op papier. Uiteindelijk moesten we, om redenen, besluiten om zijn interview een maand op te schuiven. Wat ons een prachtig excuus gaf om het dubbel te doen en toch nog even op kosten van Magenta gezellig te tafelen.
Dick heeft ook nog eens een dubbele rol in The Taste of ICT. Hij is lid, maar ook onderdeel van de Raad van Advies, ballotagecommissie en woordvoerder namens de club.
We hebben afgesproken bij Clooney in Zoetermeer. Fijne zaak, maar je moet het wel even weten te vinden. Ik schuif dus iets te laat bij Dick aan die al geduldig zit te wachten. We hebben wel een strakke eindtijd want hij heeft na onze lunch verkennende gesprekken over een mogelijke uitbreiding. Meer krijg ik (uiteraard) nog even niet te horen. Dick is bezig om overal de Club Sandwich uit te proberen in een soort privé competitie. Ik neem het trio van vis.
Zetacom en Dick Dompeling is wel een synoniem in de branche?
Dat zou wel kunnen kloppen. Zetacom is nooit zonder Dick Dompeling geweest. En dan praten we inmiddels over een jaar of 19.
Veel veranderd in die tijd?
Ja, uiteraard. Maar ook weer niet. Scherp gezegd zijn we misschien al wel een keer of drie 180 graden gedraaid. Dus zijn wel in al die tijd al een keer ergens geweest waar we al een keer eerder geweest waren en zijn we nu op weg naar iets waar we ook al eens zijn geweest. De geschiedenis herhaalt zich is echt een waar gezegde. Maar dat het zo makkelijk is om dan na ‘360 graden’ een herhaling van zetten te doen…zo eenvoudig is het dan ook weer niet.
Waarom niet?
Ondanks dat de situaties overeen lijken te komen, zijn toch de omgevingsfactoren veranderd. De omvang van je bedrijf, skills en kennis die je in huis hebt of moet hebben, de ontwikkeling van en bij de markt, economische trends op dat moment, etcetera. Je kunt deze ingrediënten wel weer mixen met je ervaringen uit het verleden en de resultaten daarvan. En daar dan vervolgens je plan op trekken.
Maar dan word je ineens verrast door een ‘Disruptive Innovation’?
Daar is meestal niet zoveel verrassend aan. Disruptief zit hem vaak niet in het plotsklaps opdoemen van een innovatie. Wel in de (plotselinge) snelheid van adaptie. Kijk naar het fenomeen ‘thuiswerken’. Dat is door de pandemie echt wel disruptief geweest. De adaptie is in één keer minimaal vijf jaar versneld. Maar we waren allemaal al wel min of meer voorbereid. Niet op deze schaal en met deze snelheid maar we hebben het er als branche toch prima vanaf gebracht.
Vandaar ‘Be Proud’?
Dat niet speciaal. Maar het klopt wel. We hebben echt wel een huzarenstukje geleverd en daarmee hard bijgedragen aan het aan het werk houden van Nederland.
Maar waarom dat ik vaak ‘be proud’ gebruik is om uit te dragen dat je trots kan -en moet- zijn op een goede werk-privé balans. Niet werk zien als gestolen privé tijd of andersom. Doe datgene wat je op dat moment doet met overgave en passie. En wees daar trots op.
Maar jij komt over als ‘Mr.Gedrevenheid Himself?’
Hahaha, dat klopt ook wel. Gedrevenheid is wel de sleutel in mijn leven en brandstof bij alles wat ik doe. Maar vergis je niet…ik kan heel gedreven genieten van een prachtige reis, een geweldig boek of een mooi glas. Je zal mij echter nooit op gelatenheid betrappen. Ik interesseer me, verdiep me, bevraag…en ga dan gedreven aan de slag. Zakelijk of privé. In een goede balans.
Aan hoeveel mensen kun je dat inmiddels overdragen binnen Zetacom?
Dat zijn er inmiddels meer dan 180 en dat zouden er 200+ zijn als we alle vacatures ingevuld zouden hebben. Gelukkig staat de operatie niet gevaarlijk onder druk, maar puzzelen is het wel.
Door het anders aansturen, opleiden, motiveren, efficiency slagen en dergelijke zijn we nu bezig om onze bestaande groep werknemers te helpen in een productiviteitsverbetering. Er zijn op dat gebied altijd slagen te maken. En met een vertrouwde kern is ieder procent extra een enorme stap. En vermindert dus tegelijkertijd even de druk op de organisatie.
Zou dat ook een tip voor collega’s zijn?
Dat kan ik natuurlijk zo niet beoordelen. Maar ik denk dat veel collega’s het wel herkennen. Maar laat ik een ander voorbeeld noemen: Zetacom is de absolute specialist in de gezondheidzorg zoals je weet. Weet je hoeveel tijd medisch personeel aan het verspillen is? Omdat ze niet hard genoeg werken? We weten wel beter! Nee, een (veel te) groot deel van hun tijd wordt in beslag genomen door overbodige handelingen.
Welke handelingen bedoel je dan?
Ik heb het dan bijvoorbeeld over de ‘loophandelingen’. Routes en handelingen die (veel) te lang zijn en te veel tijd in beslag nemen omdat er nog niet de daarvoor toepasbare techniek wordt ingezet. Een combinatie van signalering, filtering en alarmering kan heel veel taken (en dus meters) van het verplegend personeel overnemen. Moet je voorstellen wat een win-win het zou zijn als we dat nu echt aan gaan pakken. Maar met dat soort voorbeelden zou ik een hele TBM kunnen vullen.
Dus je gaat nog wel even door?
Ik vind het werk nog steeds enorm leuk en doe het iedere dag met plezier. Dus ik ga zeker nog door. Ik vind het ook een mooie uitdaging om me te gaan verdiepen in het operator model van de toekomst. Blijven we in staat onze eigen oplossingen te bouwen of werken we straks allemaal met dezelfde producten en diensten. En kun je je dan nog onderscheiden als leverancier? En zo ja, hoe?
Is dat ook wat je tijdens de volgende Taste of ICT-meeting met de andere leden wil bespreken?
Ik had daar eigenlijk een ander punt voor: door overnames en onze structuur stuur ik nu ineens ook andere CEO’s aan. En dat aantal groeit. Dat is wat anders dan een manager aansturen. Ik weet dat een aantal van de mannen daar ervaring mee heeft. Daar heb ik al eens met ze over gesproken, maar daar ga ik zeker verder met hen over sparren.
