Het zijn de eerste woorden van een oud kerkelijk lied. Het wordt en werd gezongen om tot uitdrukking te brengen dat we allemaal ook niet weten hoe de toekomst eruit ziet. Het wordt ook wel gezongen bij het afscheid van een geliefde, zoals ik recentelijk mocht/moest meemaken. Een emotionele maar ook een grote praktische vraag, want hoe nu verder?
In onze luxe westerse samenleving zijn deze vragen meestal niet van existentiële aard (uitzonderingen daargelaten). Op slechts enkele uren vliegen denken ze daar anders over.
De grote veranderingen en ontwikkelingen in onze branche stelt ons ook voor grote vragen. Pas geleden werd nog het eenjarig bestaan van ChatGPT aangestipt. We hebben allemaal de ontwikkelingen gezien, zowel technisch als ook organisatorisch met het nodige geruzie in de top van OpenAI. Ook andere marktpartijen gingen ontwikkelen op AI.
Het afgelopen jaar zijn ook de nodige veranderingen opgetreden in onze branche. Overnames en fusies wereldwijd die ook van invloed zijn op onze nationale markt. Verschillende overnames, fusies en samenwerkingen op nationaal niveau. Het werd allemaal in TBM aangekondigd, becommentarieerd of gepubliceerd.
Leveranciers, providers en vooral de klanten konden zich meermaals vragen wat dit voor de toekomst zou kunnen betekenen. De analisten haastten zich de gebeurtenissen te duiden. Met de nodige marktkennis kunnen analisten de ontwikkelingen in perspectief plaatsen, maar ook zij kunnen er een keertje naast zitten. Analisten zijn geen profeten en hebben zeker geen glazen bol. Daarnaast kan een verbod op het leveren van bepaalde apparatuur en/of machines aan grote mogendheden leiden tot onverwachte veranderingen die de nodige analyses direct in de prullenbak doen belanden.
‘Wat de toekomst brenge moge’, eigenlijk weten we het niet. We kunnen hoogstens een inschatting maken. Op basis van die inschattingen kunnen we beleid formuleren, keuzes maken, architecturen omarmen. Op basis van visie, vertrouwen en extrapoleren kunnen we kiezen voor een partnership. En als we er dan een keertje naast hebben gezeten? Dan is het gewenst de nodige flexibiliteit te hebben tot bijsturen of om te keren. Dat kan niet altijd.
Daarom is communicatie van groot belang. Tijdig zaken of irritaties aan de orde stellen. Alleen dan kan een partnership langjarig worden. Haal de onvrede op bij de partner (of dat nu de leverancier is of de klant) en zoek samen naar bevredigende oplossingen. Ik heb voldoende voorbeelden waar klant en leverancier elkaar niet goed begrepen, waar de partijen samen zijn gaan zitten en elkaar écht zijn gaan leren kennen. Het werd het begin van een excellente samenwerking met toegevoegde waarde voor beide partijen.
‘Wat de toekomst brenge moge?’ Deze partners wisten het wel: een lang huwelijk!
Soms zou je wensen dat we dit bij de verschillende conflicten in de wereld ook zouden kunnen. Zou het mogelijk kunnen zijn dat we ons de vraag zouden stellen: ‘Wat de toekomst brenge moge?’ en dat we als antwoord kunnen geven: ‘Vrede en gerechtigheid voor iedereen’. Is het toch nog een kerstverhaal geworden.
Ik wens u vredevolle kerstdagen toe. En die toekomst? Die maken we volgend jaar weer.
