Arjan van de Meeberg is sinds 1995 actief in telecomland, werkte onder meer voor Road Phone en Misco en GSM Web en startte in 2015 A+ Solutions als zelfstandig ondernemer. Hij levert vast, mobiel en ICT-oplossingen. Noemt zichzelf relatiemanager pur sang en werkt voor expertise graag samen met ander vakidioten want wie kan delen kan vermenigvuldigen
Als je regelmatig door bedrijven wordt uitgenodigd om een nieuw traject te starten, krijg je vaak te maken met verschillende afdelingen. En daar horen natuurlijk ook verschillende managers bij. Altijd leuk om samen om de tafel te gaan om tot een nieuwe of verbeterde oplossing te komen, zeker als die alle afdelingen beïnvloedt.
Meestal is dit geen probleem, de organisatie wil die verbetering of oplossing voor een probleem. Iedereen begrijpt dat daar een aantal gesprekken voor nodig is en dat de uitvoering een impact gaat hebben, indien de opdracht wordt gegund.
Maar eens in de zoveel tijd kom ik een “Papieren Generaal” tegen zoals ik hem/haar/hen in m’n hoofd maar betitel. Het type; zit al eeuwen bij de zaak, is onderdeel van het meubilair en weet van alles en iedereen wel wat af en vindt van alles wat.
Vaak hebben ze een fantastische functietitel, het liefst iets met Operationeel, Facilitair of Algemeen ervoor gevolgd door iets van manager of zo. Zijn vanaf dag één betrokken bij het bedrijf en zien zichzelf als de oprichter, eigenaar en meer. Ondanks dat ze nooit enig ondernemersrisico hebben genomen, gewoon maandelijks hun beloning opstrijken, hun vakantie dagen opnemen en zich zonder zorgen ziekmelden.
De ideeën van dit soort personen zijn allemaal van de categorie briljant of uitmuntend. Pochend over hun successen uit het verleden en statussen die ze hebben verdiend (of was het een collega?) zitten ze aan een imposante vergadertafel van een of andere exotische houtsoort. Banaan, palm en mango zijn zomaar wat houtsoorten die ik al een keer de revue heb horen passeren. Uiteraard wordt dit allemaal dik onderstreept, want het draagt bij aan hun status binnen het bedrijf. Immers, het idee voor deze geweldige tafel kwam natuurlijk ook van deze persoon af.
Na zo’n soort geweldige introductie kunnen we eindelijk aan de slag en de problemen in kaart brengen om te kijken waar we die eventueel kunnen verbeteren of oplossen. Natuurlijk hangt er een soort vijandigheid in de lucht, want fouten worden door deze mensen niet gemaakt. Eigenlijk ben ik de vijand die een soort invasie begonnen is. Zo’n persoon trekt zich graag terug in de loopgraven. De verdediging wordt geregeld en hulptroepen in de vorm van collega’s worden naar voren geschoven. Verantwoordelijkheden worden afgeschoven en er wordt druk gewezen met het vingertje want een ‘Papieren” Generaal treft natuurlijk nooit enige schuld en is per definitie licht ontvlambaar.
Gelukkig ben ik inmiddels wel wat gewend en langzaam maar zeker wordt het duidelijk waar de problemen zitten en hoe ik die kan oplossen en vooral met welke mensen binnen het bedrijf. De Generaal trekt zich langzaam maar zeker terug uit de strijd maar blijft wel alles volgen vanaf een afstandje. De door mij gekozen strategie wordt geaccepteerd en we kunnen het aanvalsplan ten uitvoer brengen wat een klinkende overwinning oplevert.
Nadat de strijd is gestreden en de slag is gewonnen duikt de Generaal wel weer op, de borst voorruit met al zijn medailles opgespeld, luid roepend en alle eer nemend voor dit grote succes!
En ik? Ik ga glimlachend op weg naar de volgende klus benieuwd naar nieuwe mensen en contacten die ik daar weer ga tegen komen.
